Publiczne prawo gospodarcze

Publiczne prawo gospodarcze to zbiór norm prawnych, które dotyczą funkcjonowania gospodarki narodowej i stosunków gospodarczych między osobami fizycznymi oraz prawnymi bądź innymi podmiotami, mogącymi być podmiotem stosunków gospodarczych.

Prawo to ma charakter interdyscyplinarny oraz wynika z konstytucji i aktów dotyczących prawa gospodarczego, przede wszystkim z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Jest częścią praw cywilnego i handlowego.

W przeciwieństwie do prywatnego prawa gospodarczego określa zakres interwencji państwa oraz państwa w gospodarkę kraju, nie zajmując się zaś regulacją stosunków prawnych pomiędzy przedsiębiorcami. Adresatem publicznego prawa gospodarczego są podmioty gospodarcze. Mogą być one również wnioskodawcami tego prawa.

Publiczne prawo gospodarcze nazywa się też czasem administracyjnym prawem gospodarczym. W jego zapisach odnajdziemy:

• zakres władztwa państwa oraz jego aparatu administracyjnego w sferę gospodarczą, który podyktowany jest interesem danego państwa oraz ogółu społeczeństwa;
• zespół norm prawnych, które należą do różnych dziedzin prawa administracyjnego, finansowego, cywilnego i konstytucyjnego;
• prawa oraz obowiązki adresatów (podmiotów gospodarczych);
• mechanizm podejmowania decyzji ze strony organów państwowych w gospodarce;
• funkcje państwa w gospodarce;
• zadania, kompetencje organów państwowych w zakresie gospodarki.

Publiczne prawo gospodarcze obejmuje m.in. reguły koncesjonowania działalności gospodarczej, zasady podejmowania działalności gospodarczej (w tym również przez zagranicznych przedsiębiorców), podejmowanie oraz prowadzenie działalności gospodarczej przez Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego, komercjalizację i prywatyzację, nadzór organów państwowych nad przedsiębiorcami, a także wyspecjalizowane dziedziny, w tym: prawo ochrony konkurencji, prawo energetyczne, prawo pomocy publicznej, prawo telekomunikacyjne, nadzór bankowy i prawo obrotu instrumentami finansowymi.

Celem tej ingerencji państwa w gospodarkę jest uzyskanie możliwie wysokiego dobrobytu gospodarczego, bezpieczeństwa społecznego, sprawiedliwości społecznej i postępu społecznego, a także zabezpieczenie sprawności gospodarki.