Restauracje mają obowiązek informować o składzie potraw

Właściciele restauracji często zapominają o tym, że od 13 grudnia 2014 roku mają obowiązek informować konsumentów o składzie serwowanych potraw i zawartych w nich alergenach. Wynika to między innym z faktu, że nie chcą oni, by ich menu wyglądało jak gruby biuletyn. Bardziej skupiają się na tym, by potrawy były interesująco opisane, niż by widniał w ich opisie ich skład. Nie stosowanie się do wymogów może jednak skutkować nałożeniem kary pieniężnej na przedsiębiorcę.

Informacja o składzie potraw serwowanych w restauracji powinna mieć charakter pisemny i nie może wprowadzać konsumenta w błąd. Musi być rzetelna, jasna i prosta do zrozumienia. Takie dane powinny być zawarte w karcie lub być łatwo dostępne, a nie być tylko udostępniane na życzenie klienta.

Rido81/bigstockphoto.com

Rozwiązaniem jest umieszczenie w karcie dań osobnej karty z informacjami o składzie dań. Można także w widocznym miejscu umieścić tablicę informacyjną. Dobrym rozwiązaniem są także zainstalowane urządzenia, które wyświetlają wszystkie informacje na temat składników i alergenów.

Według definicji składnikiem jest każda substancja czy produkt, użyty do wytworzenia czy przygotowania danego środka spożywczego. W przypadku niektórych składników trzeba zatem podać także ich szczegółowy skład.

Informacja wskazująca skład potraw musi zawierać nazwę środka spożywczego, nazwę producenta, wykaz składników oraz klasę jakości handlowej. W przypadku produktów rybołówstwa należy podać informację dotyczącą ilościowej zawartości glazury lub ryby albo owoców morza w tych produktach. W przypadku pieczywa wykazać należy masę jednostkową, informację „pieczywo produkowane z ciasta mrożonego” albo „pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego”, gdy został zastosowany taki proces technologiczny.

Należy pamiętać, że wykaz składników powinien obejmować wszystkie składowe potrawy. Powinny być podane ich nazwy szczegółowe. Kolejność podania także nie może być przypadkowa. Muszą być podane w kolejności malejącej co do ich masy w momencie użycia przy przygotowaniu dania.

Wykaz składników można pominąć dla produktów takich jak świeże owoce i warzywa, które nie sa obrane i przetworzone, wody gazowanej nasyconej dwutlenkiem węgla, octu uzyskanego z produktów podstawowych metodą fermentacji bez innych składników, sera, masła, fermentowanego mleka, śmietany i śmietanki, do których nie dodano składników innych niż przetwory mleczne, enzymy spożywcze i kultury drobnoustrojów niezbędne do produkcji lub w przypadku sera innego niż ser świeży i ser topiony, sól potrzebna do jego produkcji, środków spożywczych zawierających jeden składnik, gdy: nazwa środka spożywczego jest identyczna z nazwą składnika lub umożliwia wyraźne zidentyfikowanie charakteru skalnika.

W wykazie składników nie ma obowiązku uwzględniania składnika tymczasowo oddzielonego podczas procesu produkcyjnego i później ponownie dodanego w ilości nieprzekraczającej wcześniejszej zawartości tego składnika, dodatków do żywności i enzymów spożywczych, których obecność wynika z faktu, że były one zawarte w jednym lub kilku składnikach i nie pełniła żadnej funkcji technologicznej w gotowym daniu albo są stosowane jako substancje pomocnicze w przetwórstwie. Nie trzeba także informować o stosowanych w ilościach ściśle niezbędnych nośników i substancji, które nie są dodatkami do środków spożywczych albo są stosowane w taki sam sposób i w tym samym celu, co nośniki, substancji, które nie są dodatkami do żywności, lecz są stosowane w taki sam sposób i w tym samym celu, co substancje pomocnicze w przetwórstwie i są nadal obecne w produkcie gotowym, nawet w zmienionej formie. Nie musi być także informacji o zastosowaniu wody, jeżeli jest użyta wyłącznie do odtworzenia składnika użytego w postaci skoncentrowanej lub odwodnionej lub w przypadku roztworu wodnego, który nie jest spożywany.

Obowiązkiem restauratora jest dodatkowo określenie ilości potrawy, do której odnosi się cena. Może być to podanie gramatury dania. Te dane najczęściej są dostępne w menu restauracji, gdyż nie zabierają dużo miejsca i nie są dla większości restauratorów tak kłopotliwe jak wskazanie składu dań.