Zwolnienie z pracy podczas ciąży

W myśl artykułu 177 Kodeksu Pracy każda kobieta, która zajdzie w ciąże w czasie trwania stosunku pracy podlega szczególnej ochronie przed zwolnieniem od momentu poczęcia aż do rozwiązania. Nie można jej wtedy wypowiedzieć umowy o pracę, z kobieta ma prawo do pełnopłatnego urlopu chorobowego. Aby można było rozwiązać z nią umowę bez wypowiedzenia dana kobieta musiałaby przez kilka dni bez usprawiedliwienia nie pojawiać się w pracy, zostać przyłapaną na kradzieży lub np. pić alkohol podczas wykonywania obowiązków służbowych. W innych wypadkach nie można rozwiązać umowy nie tylko wtedy, gdy kobieta jest w ciąży, ale i wtedy, gdy korzysta ona z urlopu macierzyńskiego.

Jednak zasada ta nie ma zastosowania w dwóch przypadkach. Po pierwsze, gdy kobieta była zatrudniona na okres próbny, nie przekraczający jednego miesiąca. Po drugie, rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z powodu upadłości bądź likwidacji firmy. Jeśli kobieta zawarła umowę z pracodawcą na czas określony lub czas wykonania określonej pracy, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, zostaje przedłużona do dnia porodu. Nie przedłuża się umowy tylko wtedy, gdy ciężarna została przyjęta na stanowisko pracy w zastępstwie za innego pracownika lub jest ona pracownikiem tymczasowym.

W czasie trwania urlopu macierzyńskiego kodeks stoi również po stronie kobiety. Wyjątek stanowią zwolnienia grupowe, nie obejmą one tylko kobiety, która jest na urlopie wychowawczym nie dłuższym niż trzy miesięcznym. Jeśli kobieta wracająca po ciąży do pracy otrzyma wypowiedzenie, z którym się nie zgadza może odwołać się do Sądu Pracy i należy sprawdzić czy nie należy się jej w tym wypadku odprawa. Wysokość takiej odprawy uwarunkowana jest od ilości lat przepracowanych w danej firmie i wysokości ostatnich poborów.